Estrada to rodzaj podwyższenia, przeznaczonego na artystyczne występy. Jej synonimem jest scena, a więc tych dwóch pojęć możemy używać zamiennie. Sceny powstają zarówno wewnątrz budynków, jak też w przestrzeni zewnętrznej. Mogą być to konstrukcje stałe lub mobilne. Ich budowa jest nie tylko wieloetapowa, ale również obejmuje wiele obszarów, które tworzą jedną kompletną całość. Technika estradowa jest pojęciem, które należy rozumieć bardzo szeroko i jednocześnie całościowo. Każdy element sceny jest równie ważny, a jego brak oznacza utrudnienia w realizacji występów i pokazów, a nawet niemożność ich odbycia się w ogóle.

Co to jest technika sceniczna?

Definicja techniki scenicznej uwzględnia wszelkie zagadnienia, które dotyczą wykorzystania i przeznaczenia sprzętu elektronicznego i mechanicznego przy wydarzeniach masowych – koncertach, eventach, pokazach i innych występach. Podstawowa technika estradowa obejmuje sprzęt i obsługę, które dotyczą konstrukcji i jej elementów nośnych, podłogi, zadaszenia, sceny i podestów, a także sprzętu, które wspomagają konstrukcję i nadają jej stabilności, jak np. wszelkiego rodzaju napinacze czy sterowniki. Najczęściej jednak technika sceniczna ma znacznie szerzej rozumianą definicję. Oprócz wyżej wspomnianych aspektów obejmuje też światło, dźwięk, multimedia i inne instalacje elektryczne. Zatem należy także technikę estradową rozumieć przez sprzęt nagłośnieniowy, oświetlenie, rzutniki i ekrany, a także przyłącza, kable i agregaty. To oznacza, że przy budowie sceny zazwyczaj udział bierze kilku specjalistów, którzy są odpowiedzialni za poszczególne jej obszary.

Konstrukcja sceny

Technika estradowa nie mogłaby istnieć bez fundamentów, którymi są konstrukcja, scena i wszelkiego rodzaju podesty. Konstrukcję wykonuje się najczęściej z aluminium, ponieważ jest to materiał jednocześnie lekki i trwały. Wykazuje dużą odporność na korozję, dlatego taka scena może powstać też na zewnątrz. Do budowy wykorzystuje się kratownice odpowiedzialne za nośność i stabilność całej konstrukcji. Jeżeli chodzi o podłogę, to powinna mieć ona warstwę antypoślizgową, co przekłada się na większe bezpieczeństwo poruszania się po scenie. Po bokach i u góry mocuje się plandeki i siatki, chroniące przed niekorzystnym wpływem czynników zewnętrznych. Technika sceniczna uwzględnia też miejsce dla widzów, a więc trybuny i widownie. Oczywiście nie zawsze są one niezbędne, niekiedy nawet są niepotrzebne. Trzeba się jednak nad nimi zastanowić w przypadku scen budowanych w budynkach.

Technika estradowa to też nagłośnienie i oświetlenie

Mamy już konstrukcję, więc  możemy na stworzonych fundamentach umieszczać kolejne elementy naszej „układanki”. Już wiesz, że technika estradowa to też nagłośnienie i oświetlenie. Elementy nagłośnienia muszą być odpowiednio dopasowane do warunków. Jeżeli chodzi o mikrofony, to powinny zbierać możliwie jak najmniej niepożądanych sygnałów. Przydadzą się też korektory, które służą do korekcji częstotliwościowej i miksery audio do sumowania sygnałów. Oczywiście kluczowe są też głośniki, odpowiednio usytułowane na scenie.

Oświetlenie zależy zarówno od panujących warunków, jak też wielkości i charakteru imprezy. Dzięki konkretnym oprawom możemy podświetlić konkretne obiekty, strefy sceny i ludzi, jak też stworzyć efektowne wizualizację świetlne. Najprostszymi urządzeniami są oczywiście reflektory. W ostatnich latach dużą popularność zyskały diody LED, które osłabiły pozycje lamp wyładowczych. Technika estradowa w nowoczesnym wydaniu to też lasery. Nie służą do oświetlania przestrzeni, ale do tworzenia efektów. Świecą w różnych kolorach, a także w dowolnych konfiguracjach.

Technika sceniczna jest zatem pojęciem bardzo szerokim. Rozumiemy przez nią wszystko, co jest związane z budową sceny i jej obsługą. Należy więc postrzegać ją całościowo, ponieważ każdy element ma równie duże znaczenie.